Wieczór synkretyczny

W kolejnym dniu Interdyscyplinarnych warsztatów Artystycznych Gorzów Wlkp. -Garbicz 2017 w czwartek 09.listopada odbył się wieczór synkretyczny. Udział wzięli przedstawiciele wszystkich grup twórczych: literackiej, plastycznej, muzycznej, fotograficznej oraz filmowej.


Marzena Szumlańska-Śron
Plastycy zapewnili oprawę dekoracyjną. Muzycy w składzie: Czesław Ganda, Jarosław Mielcarek, Jarosław Stawarski oraz Leszek Maciaś czuwali nad ilustracją dzwiękową, którą dopasowywali do każdego wiersza. Przerywnikami w postaci klimatycznych piosenek wspierali ich: Zbigniew Banaszak, Marzena Szumlańska-Śron oraz Leszek Maciaś.


Ewa Kwaśniewicz
Rozpoczęła Marzena Szumlańska-Śron piosenką „Uciekaj moje serce” po polsku i po francusku. Kolejno poeci recytowali swoje wiersze a zespół muzyczny na bieżąco dopasowywał ilustrację muzyczną do każdego z nich. Następnie autor powtarzał recytację, ale już z muzycznym tłem. Poniżej w kolejności występowania prezentuję autorów:

1. Krystyna Woźniak – Brzydul
2. Barbara Kasica-Kołomyjska – Moje tucholskie
3. Janina Jurgowiak – Doznania
4. Ewa Kwaśniewicz – Nadmorski spacer
5. Marek Wawrzkiewicz – Wiersz na toast jubileuszowy
6. Łucja Fice – Maszeruję szeroką aleją
7. Alicja Podlas – Twoja Matka Boska
8. Wojciech Ossoliński – O trupku za lodówką Zbigniew Banaszak zaśpiewał w przerwie liryczną piosenkę Kasztany”
9. Mira Umiastowska – Kaprys malarza Marzena Szumlańska-Śron ociepliła klimat piosenką „Twoja miłość”.
10. Katarzyna Jarosz-Rabiej – Kobieta z podbitym okiem
11. Anna Sołbut – bez tytułu – od słów ….. jak ćma z tomiku „Akordy snu” Leszek Maciaś zaśpiewał piosenkę Tadeusza Nalepy do słów Bogdana Lebla „Chciałbym być słońcem”
12. AgnieszkaTomczyszyn –Harasymowicz – „Traktory warczą….”
13. Anna Smolenko – „Ogród sztuk”
14. KrystynaDziewiałtowska –Gintowt – „Drzewa”
15. Mieczysław Szabaga – „Lancelot”
16. Roman Habdas – „Czary za zamkniętymi drzwiami”
17. Zenon Cichy – „…minie zima przyjdzie marzec..”

Marzena Szumlańska-Śron na zakończenie wieczoru zaśpiewała piosenkę „Idź swoją drogą”.


Katarzyna Jarosz-Rabiej
Zaprezentowany wieczór synkretyczny jak wynika z relacji nie był reżyserowany. Na wieczór złożył się wysiłek wszystkich grup działających na warsztatach, z których każda miała swój istotny wkład. Łącznie dało to kompozycję ciekawą, spontaniczną, stanowiącą wspólną płaszczyznę połączonych możliwości wszystkich twórców. Ideą wieczoru jest jego interdyscyplinarność a więc łączenie poprzez zderzanie różnych form, co pozwala wyzwolić inicjatywy wzbogacające całość przedsięwzięcia. Podsumowując bardzo ciekawa forma tworzenia łącząca artystów w dobrze rozumiejący się zespół, odbierający na tych samych falach.


Poezja z towarzyszeniem gitary