Piątego marca 2015 roku wybraliśmy się z Czesławem z Gorzowa Wlkp. do Warszawy, gdzie szóstego marca w siedzibie Związku Literatów Polskich na Krakowskim Przedmieściu realizować będziemy program z cyklu Obrazy –Słowa - Dźwięki. Podróż długa i męcząca, bo pociąg, którym jechaliśmy był niedogrzany, ale czego się nie robi dla sztuki. Warszawa przywitała nas pochmurną miną o zimnym spojrzeniu. Następnego dnia zjawiliśmy się w siedzibie ZLP, tam na nas czekał Marek Wawrzkiewicz i Basia Śliwonik.
 Czesław Ganda zaprasza na program W sali audytoryjnej oraz w hollu plastycy aranżowali wystawę swoich prac, a na scenie instalowała sie grupa Blues Time. Czas na gorącą kawę i do dzieła, a raczej dzieł, które recytują autorzy podczas próby sytuacyjno – akustycznej czyli drobną korektę interpretacji wierszy przez poetów i próbę sytuacyjno - akustyczną.  Anna Lisu Lisiecka wykonuje piosenkę z repertuaru Republiki pt. „ Flaga” Zbliża się godzina osiemnasta, sala widowiskowa zapełnia się zaproszonymi gośćmi, ustawione prace plastyczne dodają temu miejscu odświętnego wyglądu. Program, który będzie prezentowany, dedykowany jest osobom urodzonym w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Jeszcze kilka zerknięć w lustro, poprawa makijażu i spektakl pt. „Zapach minionych lat przynoszę w koszu z wikliny” czas zacząć. Zaproszonych jubilatów (i nie tylko) wita Czesław Ganda – prezes RSTK w Gorzowie Wlkp., który przedstawia wykonawców. Na scenę wchodzi młoda wokalistka - Anna Lisu - Lisiecka, która śpiewa piosenkę z repertuaru Republiki pt.” Flaga”, … gdzie oni są, ci wszyscy moi przyjaciele, zabrakło ich, choć zawsze było ich niewielu.. gdzie oni są - Samo życie, tak często bywa, że zostajemy sami z sobą.  Marek Wawrzkiewicz daje rady facetom po sześćdziesiątce Do mikrofonu podchodzi Marek Wawrzkiewicz, prezes Zarządu Głównego ZLP, który ma kilka rad dla facetów po sześćdziesiątce … odwiedź kilka miejsc z dzieciństwa. Doprawdy - wszystko się tak dobrze zaczynało. Otwórz oczy, zobacz las. Pomoże ci pojąć daremność przemijania…  Kontrabas w objęciu Piotra Rodowicza Przemijanie – nieodłączny przyjaciel każdego z nas. Teraz prezentuje się Mira Umiastowska, która … przynosi zapach w koszu z wikliny na serwecie haftowanej dłonią …, układa przepis na rękodzieło zjadane przez mole globalnej sztampy… Teraz przyszedł czas na „Sen szaleńca” z repertuaru Tadeusza Nalepy, który śpiewa Zbyszek Jędrzejczyk z grupą bluesową Blues Time, …tyle obok ludzi każdy poda rękę mi, wierzę w pomoc ludzi, wszyscy mego dobra chcą. - wierzyć i ufać to tak jakby dzielić się swoim dobrem.  Stefan Jurkowski czyta swój wiersz pt. „ fotografia „ w tle Zbigniew Jędrzejczyk Na scenie pojawia się Stefan Jurkowski ze swoim spojrzeniem na fotografię - spojrzałem na fotografię – był to ktoś obcy, czy on jeszcze żyje, czy go znałem, co on właściwie robi… czas zatrzymany w sepii, odwieczny dylemat kim i dlaczego właśnie tym a nie innym człowiekiem jestem. Takie pytania zadaje sobie ludzkość od początku istnienia świata. Teraz do mikrofonu podchodzi Aldona Borowicz – mam nadzieję, Panie, że tam, gdzie dzień wchłania wszystkie noce i gdzie noc wchłania wszystkie dni, jeszcze nie nastał czas kamieni... Czas na” Modlitwę bluesmana w pociągu” utwór ten śpiewa Zbyszek ze swoim zespołem - a ja ciągle w pociągu, a ja ciągle w przeciągu setka wódki i piwo taki jestem na żywo. W domu nikt mnie już nie chce, bo ja jestem powietrzem, bo ja cięgle na scenie dźwigam swoje korzenie…  Paweł Soroka i zasłuchany Zbyszek Po wykonanym utworze na scenę wchodzi Paweł Soroka – przewodniczący Rady Krajowej Robotniczych Stowarzyszeń Twórców Kultury, który dobrze zna podróże koleją, prezentuje swój wiersz - W noc wiosenną ekspresem znowu śmigam przez Polskę, zaspane stacyjki pozostawiam i stacje dużych miast … po Pawle - grupa Blues Time w utworze Tadeusza Nalepy pt. „Czy zgadniesz”. – czy zgadniesz kogo dziś widziałem, gdym do ciebie szedł, czy zgadniesz kto pod naszym drzewem, w naszym lesie był. Tam była para zakochanych pod naszym drzewem dziś…  Wokalista – Tadeusz Kowalczyk zabiera nas na przejażdżkę dorożką - zaczarowaną Kolejnym wykonawcą, który wchodzi na scenę jest Zbigniew Milewski, prezentuje się wierszem pt. chłopiec wie lepiej, zwłaszcza odrzucony, kroi przyszłość bez rodziny chce pojechać do Troi. chłopiec wie lepiej, zwłaszcza odrzucony, kroi jabłko, zjada wypluwając białe pestki na kremowe mokasyny starszego pana. złapany za ucho czyści je na bóstwo. Obserwuję publiczność, wsłuchani w słowa wędrują po wypowiadanych wersach, widać to na ich twarzach. Kolejna autorka Bożena Kaczorowska czyta wiersz pt. „Korelacje względem drugiego” Mówisz, że mogłoby minąć nas wszystko całe to szczęście zwane życiem gdy wykluwamy się ze skorupek szeptów …  Andrzej Kowalczyk – akompaniuje do piosenki pt. „ Warszawski dorożkarz” Na scenie pojawia się Tadeusz Kowalczyk – śpiewa piosenkę pt. Warszawski dorożkarz skomponowaną przez Witolda Lutosławskiego do teksu Jerzego Millera, na pianinie akompaniuje Andrzej Kowalczyk. … Dla zakochanych i dla zawianych, którym do domu nie śpieszy się konna dorożka Księżyc jak złota broszka i dorożkarza na koźle cień… razem z wokalistą refren podchwyciła publiczność. Wytworzył się niesamowity klimat, jakby czas na chwilę zatrzymał się, a przez uchylone okno słychać parskanie konia.  Andrzej Kowalczyk – akompaniuje do piosenki pt. „ Warszawski dorożkarz” Po tej piosence na scenę wchodzi Zofia Sofim Mikuła, interpretuje swój wiersz … wizje roztaczał o domu w górach – salon, sypialnia i kotka bura… a za oknami szczyty Tatr… kłamał jak z nut! Ach!, słów mi brak! Pierwszego kwietnia go odwiedziłam. Prima Aprilis? – nie, Prawda była!... Zosia dostała gromkie brawa.  Krystyna Woźniak i Stefan z lirycznym spojrzeniem Po Zosi na scenę wkracza autorka prezentowanej relacji, czytam swój tekst pt.” Szare chmury niczym gołębie zawisły nad Brzeską” – kamienica pod siedemnastką wyludniona. Okna zabite deskami . tylko w oficynie kilka oznak życia… dzisiaj jeszcze można tu spotkać wnuków dzieci ulicy , są jak te warszawskie gołębie wrośnięte w praskie klimaty.  Ryszard Ulicki recytuje swój wiersz pt. „ nie liczę na wiele” Po tym utworze przed mikrofonem staje kolejny autor, którym jest Ryszard Ulicki - przedstawia wiersz pt. „ nie liczę na wiele” … bo nie stać mnie na luksus Pewności siebie. .. Czas na finałową piosenkę – Zegarmistrz Światła – Tadeusza Woźniaka - śpiewa Zbigniew Jędrzejczyk wraz z grupą Blues Time.  grupa Blues Time w utworze pt. „Sen szaleńca” Wykonawcy biorący udział w przedstawieniu: literaci, plastycy,rzeźbiarze, fotograficy, muzycy po drugiej zwrotce wychodzą na proscenium i razem śpiewają refren, do którego włącza się publiczność.  grupa Blues Time w oryginalnej poświacie Wytworzyła się specyficzna więź, staliśmy się jedną grupą artystów, bez podziałów na „sekcje”. Zadziałała interdyscyplinarność, która połączyła twórców uprawiających różne dyscypliny sztuki i pozwoliła stworzyć nową wartość artystyczną.  Z zespołem Blues Time - Czesław Ganda W PROGRAMIE PT. PRZYNOSZĘ ZAPACH MINIONYCH LAT W KOSZU Z WIKLINY UDZIAŁ WZIĘLI: PLASTYCY I FOTOGRAFICY: Wiesław Janasz rzeźba Leszek Emil Gęsiorski malarstwo Roman Kirielenko malarstwo Janusz Dziurawiec malarstwo Anna Sobol malarstwo Antoni Janusz Wojnarowski malarstwo Marta Gutowska malarstwo Zbigniew Jędrzejczyk, Maciej Sztuczyński fotografia LITERACI: Marek Wawrzkiewicz Aldona Borowicz Krystyna Woźniak Paweł Soroka Bożena Kaczorowska Zbigniew Milewski Ryszard Ulicki Stefan Jurkowski Zofia Mikuła Mira Umiastowska MUZYCY: Zbigniew Jędrzejczyk Anna Lisu Lisiecka Piotr Rodowicz Piotr Gutkowski Jacek Alka Jacek Karpowicz Tadeusz Kowalczyk Andrzej Kowalczyk  „Zegarmistrz Światła” – finał SCENARIUSZ: Krystyna Wożniak i Czesław Ganda REALIZACJA DŹWIĘKU I OŚWIETLENIE: Witold Zawisza REŻYSERIA: Czesław Ganda KIEROWNICTWO ORGANIZACYJNE: Andrzej Gojdź, Marek Wawrzkiewicz, Zbigniew Jędrzejczyk ORGANIZATORZY: - Zarząd Główny Związku Literatów Polskich - Polskie Stowarzyszenie Bluesowe - Związek Polskich Artystów Plastyków - Rada Krajowa Robotniczych Stowarzyszeń Twórców Kultury - RSTK Warszawa- RSTK Gorzów Wlkp. PATRONAT MEDIALNY: Stowarzyszenie Polskich Mediów  Licznie zgromadzona publiczność Tekst: Krystyna Woźniak
Zdjęcia: Krystyna Woźniak i Maciej Sztuczyński |