Zamknięte w czasie

12 kwietnia 2019 r. o godz. 17.00 w Gorzowie Wlkp. w Klubie „U Szefa” przy ul. Chełmońskiego odbył się wernisaż akwarel Barbary Latoszek pod tytułem „Zamknięte w czasie”. Otwarciu wystawy towarzyszył program poetycko muzyczny przygotowany przez Robotnicze Stowarzyszenie Twórców Kultury w Gorzowie Wielkopolskim. Program opracował i wyreżyserował Czesław Ganda – Prezes RSTK oraz Uniwersytetu trzeciego Wieku.


Reżyser programu ma głos
Program rozpoczęła wokalistka Oliwia Królikowska doskonaląca swoje umiejętności wokalne od kilku lat w sekcji muzycznej RSTK pod kierunkiem Czesława Gandy. Piosenki w jej wykonaniu z repertuaru Anny Jantar, Anny German i Bułata Okudżawy przeplatały się z autorskimi prezentacjami wierszy gorzowskich poetów z RSTK i UTW.


Oliwia Królikowska buduje nastrój programu
Wiersze były zróżnicowane w tematyce i nastroju. Bo i zakres tematyczny wystawy plastycznej był bardzo szeroki. Barbara Latoszek z sentymentem utrwala na swoich akwarelach fragmenty poniemieckiego Gorzowa, które po części niszczeją, a nawet są czasem wyburzane. Urodziła się i wychowała w starej części miasta i do tego jego fragmentu powraca z nostalgią, mimo iż obecnie mieszka w powojennym blokowisku i to na dość wysokiej kondygnacji. Większość prezentowanych obrazów to drzwi i portale starych poniemieckich kamienic. Fragmenty architektury mocno nadgryzione zębem czasu, ale jakże oryginalne i subtelne w swojej wymowie.


Poetycka wypowiedź Jadwigi Łowkis
Drzwi, czy wejście do budynku to też pewien symbol, przejście od sfery publicznej, do mikroświata prywatnego własnego mieszkania, kręgu rodzinnego, a nawet przejście od niemieckiego Landsberga do polskiego Gorzowa.


Krystyna Dziewiałtowska Gintowt z UTW
Wystawa plastyczna Basie Latoszek to pretekst do spojrzenia na ludzką egzystencję z perspektywy dwóch światów. Tego prywatnego, osobistego, który dzieje się za owymi drzwiami, ale i tego który funkcjonuje na zewnątrz w rzeczywistości miasta nieco powyżej 120 tys. mieszkańców.


Zenon Cichy
Zenon Cichy z jednej strony zirytowany nieco kapryśną pogodą nie akceptuje śmigusa dyngusa, który niezależnie od naszej woli spada na nas z nieba, ale też obbjawia swoje zaniepokojenie stanem przyrody, która może przegrać z nadmierną ekspansją cywilizacji, a wtedy ptaki, które jeszcze budują tu gniazda z nadzieją nie będą miały się gdzie podziać.


Grażyna Zarębska
Gorzowscy poeci podejmują dylematy wzajemnych relacji międzyludzkich, sprawy rodziny itd. Janka Jugowiak podaje pewny, ponoć wypróbowany sposób na powodzenie w miłości. W swojej lekkiej humorystycznej konwencji jest wiarygodna i przekonująca.


Janina Jurgowiak
Są obrazki z miasta takie jak choćby Park Górczyński - miejsce spacerów i relaksu na świeżym powietrzu, Jest wizerunek obecnego do niedawna "Wiesława od guzików" - który wpisał się w miejski folklor jako sprzedawca pasmanterii.


Ferdynand Głodzik
Nie wszystkie obrazki są radosne i sielankowe. Pojawia się też obrazek mieszkania z córką i ojcem, który stracił wzrok w czasie wojny.


Krystyna Woźniak
Program kończy się "Modlitwą" z repertuaru Bułata Okudżawy w wykonaniu Oliwii Królikowskiej. Ostatnią strofę piosenki śpiewają wszyscy wykonawcy.


Finał programu

"Panie zielonooki mój Boże jedyny, spraw, dopóki ziemia toczy się, zdumiona obrotem spraw, Dopóki czasu i prochu wciąż jeszcze wystarczy jej, daj nam każdemu po trochu. i mnie w opiece swej miej!"